Biyoteknoloji, ürünleri geliştirmek veya yapmak için canlı sistemlerin ve organizmaların kullanılması veya belirli bir kullanım için ürünleri veya süreçleri yapmak veya değiştirmek için biyolojik sistemleri, canlı organizmaları veya türevlerini kullanan herhangi bir teknolojik uygulamanın kullanılmasıdır. Biyoteknologlar tarafından geliştirilen yeni araçlar ve ürünler araştırma, tarım, endüstri ve klinikte kullanılmaktadır.
Biyoteknoloji alanında dört temel toplumsal endişe vardır. Sürekli değişen alandaki bu endişelere ve bu tartışmalı bilimi kullanmamızın ana nedenlerinden bazılarına daha yakından bakalım.
Biyoteknoloji ile 4 Toplumsal Endişe
Sürekli gelişen bu alan (biyoteknoloji) söz konusu olduğunda, toplum olarak dört ana endişemiz ön plana çıkmaktadır.
Çevreye zarar
Bu endişe, Genetiği Değiştirilmiş Organizmlar’a (GDO) karşı çıkanlar tarafından belki de en çok dile getirilen endişedir. Genetiği değiştirilmiş olsun ya da olmasın, yeni bir organizmanın tanıtıldığı bir ekosistemde ne olacağını tahmin etmek çok zordur.
Örneğin yabani otları ele alalım. Çiftçiler bir bitkiye herbisite dayanıklılık için bir işaretçi yerleştirirlerse, bu özelliklerin bir ota aktarılma olasılığı vardır ve bu da onu herbisitlere karşı dirençli hale getirir.
Biyoterörizm
Hükümetler, teröristlerin tedavi edemeyeceğimiz yeni Süpermikroplar, bulaşıcı virüsler veya toksinler yaratmak için biyoteknolojiyi kullanacaklarından endişe ediyorlar (Koronavirüs de olduğu gibi).
CDC’ye göre, biyoterörizm, insanlara, bitkilere veya çiftlik hayvanlarına zarar vermek veya onları öldürmek için kasıtlı olarak virüsler, bakteriler veya diğer mikroplar salındığında meydana gelir. Ajans, bir saldırıda kullanılacak en olası ajanın, toprakta doğal olarak bulunan bir bakterinin neden olduğu ciddi bir hastalık olan şarbon olduğunu söylüyor.
Virüslerin ve hastalıkların savaşta bir silah olarak kullanımı tarihte iyi belgelenmiştir. Teksas’taki kızılderili soykırım müzesi’nde korunan bir belgeye göre, çiçek hastalığı ile enfekte olmuş battaniyeler lenape kızılderililerine teksas-kızılderili savaşları sırasında teksas askerleri tarafından verilmiştir. Yine İkinci Dünya Savaşı sırasında Japonya, Çin’e vebayı yaymak için hastalıklı pireler içeren bombalar attı.
Modern zamanlarda, biyoteröristler patlayıcılar, yiyecek ve su, hatta aerosol spreyler yoluyla hastalıkları ve virüsleri aktarabilirler. Ancak biyoteknolojinin bir silah olarak kullanılması Cenevre Sözleşmesi ile yasaklandı.
Laboratuvar / üretim güvenliği
Neye karşı çalıştığınızı bilmiyorsanız kendinizi korumak zordur. Nanopartiküller gibi genellikle biyolojik olmayan bazı yeni teknolojiler, güvenlik açısından yeterince test edilmeden önce ticari üretim hatları oluşturur. Virülansı bilinmeyen organizmalarla çalışırken, laboratuarlarda – güvenli koşullar altında bile – teknisyen güvenliği konusunda endişeler vardır.
Etik konular
Genlerin klonlanmasının dini açıdan uygun olup olmadığı konusundaki asırlık tartışmanın yanı sıra, genetik icatların ve diğer fikri mülkiyet konularının lisanslanmasının uygunluğu konusunda sayısız etik soru ortaya çıkıyor. Ek olarak, genlerin sıfırdan inşası (ilk yapay gen aslında 1970 yılında sentezlendi), bir gün kimyasal bir çorbadan hayat yaratabileceğimiz anlamına gelir.
Bilim insanlarının, insanları klinik araştırma denekleri olarak ne zaman kullandıklarını içeren başka etik kaygılar da vardır. İnsanlar genellikle hastalık veya hastalıklarla mücadeleye yardımcı olmak için her şeyi deneyeceklerdir, özellikle de bilinen bir tedavisi olmadığında (Bugün koronavirüs aşısının geliştirilmesinde olduğu gibi). Bilim insanları, herhangi bir çalışmanın sonuçlarından veya yan etkilerinden emin olmadıklarında deneklerini nasıl korurlar?
Aktivistler, biyoteknolojide denek olarak hayvanların kullanılmasını eleştiriyorlar. Bilim insanları, insan yaşamının yararına hayvan genlerini manipüle edebilir. Bu nedenle hayvan, yaşayan bir varlıktan ziyade bir mülkiyet parçasından başka bir şey değildir.
Neden Kullanılır?
Hastalıklarla savaşmak, ilaç ve aşı yapmak için hali hazırda biyoteknoloji kullanıyoruz. Şimdi ise bunların yanı sıra daha temiz, daha sağlıklı bir gezegen için fosil bazlı yakıtlara alternatifler bulmak için biyoteknolojiye dönüyoruz.
Modern biyoteknoloji, güçten düşüren ve nadir hastalıklarla mücadele etmek, çevresel ayak izimizi azaltmak, açlıkla mücadele etmek, daha az ve daha temiz enerji kullanmak ve daha güvenli, daha temiz ve daha verimli endüstriyel üretim süreçlerine sahip olmak için çığır açan ürünler ve teknolojiler sağlar.
Dünya çapında 13,3 milyondan fazla çiftçi, verimi artırmak, böceklerden ve zararlılardan kaynaklanan hasarı önlemek ve çiftçiliğin çevre üzerindeki etkisini azaltmak için tarımsal biyoteknolojiyi kullanıyor. Biyoteknolojik mahsullerin yetiştirilmesi, üretim maliyetini düşürmeye, yakıt, su ve herbisit gibi giderleri azaltmaya da yardımcı olabilir. Bu, özellikle tarımın yüksek maliyetlerini karşılayamayan ve gelişmekte olan ülkelerde çiftçilere yardımcı olabilmek için önemlidir.
Değişen Alan
Biyoteknoloji alanı çok tempolu ve hızla değişiyor. Çoğu zaman, yeni teknolojilerin geliştirilme hızı, önemli biyoetik sorunları ortaya çıkaran düzenleyici değişiklik ve adaptasyon hızından çok daha fazladır, özellikle de yeni gelişmelerin çoğu, yediklerimiz, içtiklerimiz ve aldığımız ilaçlarla insan hayatını doğrudan etkileyenler olduğundan.
Birçok bilim insanı ve düzenleyiciler bu kopukluğun çok farkındadır. Bu nedenle, kök hücre araştırması, genetik buluşların patentlenmesi ve yeni ilaç geliştirme gibi konulara ilişkin kurallar sürekli değişiyor. Nispeten yakın zamanda ortaya çıkan genomik ve yapay genler yaratma yöntemleri, çevre ve bir bütün olarak insan ırkı için yeni tehditler sunmaktadır.
Özet
Biyoteknoloji, sürekli gelişen bir bilim alanıdır. Birçok faydası olmasına rağmen (çevresel ayak izimizi azaltmak, hastalık ve hastalığın tedavisine yardımcı olmak), dezavantajları olmadan gelmiyor. Dört ana endişe, etik, güvenlik, biyoterörizm ve çevre sorunları etrafında dönmektedir.
Sizin endişeleriniz neler? Lütfen yorum kısmına yazınız.
Kaynak: Popüler Tarım | Bilim